2024

chapter in monograph

polish

PL W okresie późnej dorosłości nabywanie nowej wiedzy i rozwijanie kompetencji jest skutecznym sposobem na adaptacje ludzi starszych do życia w warunkach intensywnego rozwoju technologicznego społeczeństwa oraz potrzeby dalszej samorealizacji człowieka, komunikacji międzypokoleniowej i zachowania kapitału ludzkiego. W tym kontekście rozwijane są koncepcje aktywnego i pozytywnego starzenia się oraz uczenia się przez całe życie, mające na celu realizację potencjału intelektualnego i społecznego ludzi starszych. Aby stworzyć optymalne warunki i skuteczne programy edukacyjne, ważne jest zbadanie psychologicznych aspektów uczenia się ludzi w okresie późnej dorosłości. Uczenie się opiera się w dużej mierze na teoriach psychologii (behawioryzm, kognitywizm, konstruktywizm poznawczy i psychologia rozwojowa), które traktują proces uczenia się jako zjawisko osobowościowe. Jednocześnie w dziedzinie psychologii społeczno-kulturowej, teorii aktywności i teorii poznania badania naukowe ukształtowały rozumienie uczenia się jako formy uczestnictwa społecznego. Uczenie się w okresie późnej dorosłości jest kluczem do pozytywnej ścieżki rozwoju osobowościowego, ponieważ umożliwia integrację jednostki ze społeczeństwem.

147 - 160

https://katalogi.bn.org.pl/discovery/search?query=any,contains,978-83-67550-19-2&tab=LibraryCatalog&search_scope=NLOP_IZ_NZ&vid=48OMNIS_NLOP:48OMNIS_NLOP&offset=0

Współczesne wyzwania w opiece nad osobami starszymi. Aspekty psychologiczne i medyczne

20

20