„W wietrze słucham ja melodii” – nieożywiony świat dźwięków w poezji Stanisławy Plewińskiej
[ 1 ] Wydział Humanistyczny, Akademia im. Jakuba z Paradyża | [ P ] employee
EN “W wietrze słucham ja melodii” [I listen for melody in the wind] – the inanimate world of sounds in the poetry of Stanisława Plewińska
2024
scientific article
polish
- liryka
- poezja ludowa
- Stanisława Plewińska
- lyric poetry
- folk poetry
- Stanisława Plewińska
PL W niniejszym szkicu oglądowi badawczemu poddane zostały nazwy dźwięków, których źródłem jest świat nieożywiony. Nazwy poddano stratyfikacji semantycznej, umieszczając je w następujących dwóch grupach: DŹWIĘKI PRZYRODY NIEOŻYWIONEJ i INNE DŹWIĘKI OTACZAJĄCEGO ŚWIATA. Analiza materiału wykazała, iż audiosfera przestrzeni wiejskiej przynosi spokój, dominują w niej dźwięki wytwarzane przez elementy natury nieożywionej (Słońce, niebo, woda), dopełnione odgłosami artefaktów (skrzypienie implikujące starość/zniszczenie). Repertuar nazw wykorzystanych przez poetkę ludową do nazwania dźwięków wytwarzanych przez świat nieożywiony jest konwencjonalny i dość ubogi.
137 - 150
CC BY-NC (attribution - noncommercial)
open repository
final published version
12.2024
at the time of publication
40